Υπάρχει, λαλεί, μια νέα θεωρία που υποστηρίζει ότι υπάρχουν άπειρα παράλληλα σύμπαντα, τζιαι κάθε φοράν που θκιαλέουμεν κάτι (τζιαι απορρίπτουμεν κάτι άλλον) δημιουργείται έναν εναλλαχτικόν σύμπαν με έναν κόσμον βασισμένον πας την επιλογήν που εν εκάμαμεν. Μάλιστα, τα μαθηματικά δείχνουν ότι εν δυνατή τούτη η θεωρία.
Ου θκιάολε. Δηλαδή υπάρχει ένας κόσμος όπου το ΑΚΕΛ εν υποστήριξεν τον Τάσσον για πρόεδρον, τζιαι ένας άλλος όπου εδέχτην το Σχέδιον Ανάν; Για το πως ένει τούτοι οι κόσμοι αφήννω την φαντασίαν να οργιάσει, αλλά κάτι μου λαλεί ότι πάλαι θα εμουρμουρούσα για πράματα που εν μου αρέσκουν. Για να μεν πάω καν σε προσωπικές μου επιλογές τζιαι το τι δρόμους θα εμπόρεν να πάρει η ζωή μου.
Τέλως πάντων, το θέμαν εν ενδιαφέρον, τζιαι όποιος εν περιέργος ας ακούσει παραπάνω δαχαμαί.
