The human microphone

-

You can't evict an idea whose time has come

Με μιάν εντυπωσιακήν επιχείρησην επίδειξης μέσων καταστολής (νομικών τζιαι άλλων), εσυνάξαν τον κόσμον της κατάληψης. Βρίσκω πολλά ενδιαφέρον το πως αλλάσουσιν τούτα τα μέσα καταστολής, όι μόνον στην Αμερικήν, αλλά τζιαι στην Αγγλίαν.  Που τα μέσα παρακολούθησης τζιαι monitoring διαδηλωτών πέρσι τον τζιαιρόν των φοιτητικών διαδηλώσεων (τα οποία η κυβέρνηση εχρυσοπλήρωσεν για να μπορεί να καταστέλλει τες διαδηλώσεις των φοιτητών που εδιαμαρτύρουναν για το κόψιμων των κρατικών κονδυλίων για τα πανεπιστήμια, οπότε ξέρουμεν τες προτεραιότητες), ως το δικαίωμαν χρήσης πλαστικών σφαιρών πριν λλίες μέρες (που εν ανήκουστον πράμαν στην Αγγλίαν να έχουν έτσι δυνάμεις οι μπάτσοι).

Ό,τι τζιαι νάναι εν κρίμαν που εγίνην ό,τι εγίνην στην κατάληψην της Γουόλ Στριτ. Εκαρτέρουν τζιαι εγώ αμάν τζιαι πότε να πάω, όταν θα είμαι Νέαν Υόρκην στο τέλος του μήνα. Ελπίζω να ξαναρκέψουσιν. Για έναν πιο πληροφοριακόν σχόλιον, δέτε ποδά.

Κούρδοι

Μια καλή, περιγραφική ανάλυση του τι συμβαίνει με τους Κούρδους στην Τουρκίαν τωρά, αν τζιαι θα έθελα να πηαίννει λλίον πιο βαθκειά που κάποια προφανή θέματα. Η ουσία όμως για μέναν η τελευταία πρόταση: "Maybe it can be moved and the way to move it is to persuade it that there is no such a thing as the AKP’s Kurds versus other Kurds organizing autonomously, but rather there is an essentially united Kurdish community in Turkey that is demanding its political rights and demands to be engaged with as a partner as opposed to a junior member at the AKP’s own table." Κάτι μου θυμίζει, κάτι μου θυμίζει...