Σάκκο τζιαι Βαντσέττι

Πολιτικό πόστερ του ζωγράφου Ben Shahn, 1931.

Σήμερα εν η επέτειος της εκτέλεσης των Σάκκο τζιαι Βαντσέττι, των θκυό Ιταλών αναρχικών οι οποίοι εκτελεστήκαν το 1927 στην Αμερική σε μιαν δίκην-παρωδία, σε εποχές στες οποίες επιστρέφουμεν (γιατί ζαττίν ενομίσαμεν ότι αφήκαμεν τες πίσω μας). Οι υπόθεση της δίκης τους εξεσήκωσεν κύματα αλληλεγγύης τζιαι αντίστασης στην κρατικήν καταστολήν σε ούλλην την Αμερικήν, τζιαι ενέπνευσεν καλλιτέχνες για δεκαετίες. Για παραπάνω πληροφορίες μπορείτε να πάτε δαμαί. Η ιστορία τους εγίνηκεν τζιαι ταινία την οποία μπορείτε να τη δείτε δαμαί.

Επειδή έσιει λλίον τζιαρόν που εκόλλησα με τους Bandista, βάλλω την δικήν τους εκδοχήν στα Τούρτζικα του τραουθκιού του Ennio Morricone τζιαι που τραουδά η Joan Baez.




Selam size Nikola ve Bart
Özgürlüğe inananlar
Her gün doğan güneşle biz
Sizle yola düşeriz

Siyah bulut çökecek, şafak ahmer; parlak soylu kentler düşecek, tat vermez olacak kan revan ve
katmer katmer çözülecek âlem-i makber. Rençberler, işçiler, gettolar ve tam yerinde serseriler, zibidiler, mülksüzler alem elinde yürür sokaklarında, sökük kaldırım taşları, alt üst olmuş sıfatını tanımlar telaşları. Genç yaşları, külleri savuran anka kuşları, efendilerin artık ödenmeyecek bâcları, kanat çırpışları imler başlangıçları, göğe yükselmeseler de dikenlidir taçları!


Γεια σας, Νικόλα τζιαι Μπαρτ!
εσείς που πιστεύκετε στην ελευθερίαν
Εμείς, με τον ήλιο που ανατέλλει κάθε μέρα,
κατεβαίνουμεν στο δρόμο μαζίν σας

Το μαύρο σύννεφον εννα διαλυθεί, η χαραυγή εν κότσιινη· οι λαμπερές τζιαι εξευγενισμένες πόλεις θα ππέσουν, το γιαίμαν δεν θα τες νοστιμεύκει, τζιαι ο κόσμος των τάφων θα διαλυθεί στρώμα-στρώμα. Οι αγρότες, οι εργάτες, οι γκετοποιημένοι τζιαι οι πανταχού αγύρτες, οι αλήτες τζιαι οι ακτήμονες γυρίζουν στους δρόμους με τον κόσμον στο σιέρι, οι πέτρες των ξηλωμένων πεζοδρομίων περιγράφουν με βία το ότι έγιναν ούλλα άνω-κάτω. Οι νέοι, οι φοίνικες που αναδύονται από τις στάχτες τους, τα χαράτσια των αφεντάδων που δεν θα πκιερώννουνται πκιον, εν σημάθκια του ότι αρχίζουν να ανοίγουν τα φτερά, τζιαι αν τζιαι δεν ανεβαίνουν στον ουρανόν, τα στεφάνια τους εν αγκάθινα!

Ο πίνακας του Ben Shahn, "Bartolomeo Vanzetti and Nicola Sacco", 1931-32.

İsyan θα πει εξέγερση

Μιάν τζι επιάσαμεν την προηγούμενην φοράν την κουβένταν των εξεγέρσεων, αλλά τζιαι με αφορμήν το τι γίνεται στην Τουρκίαν, αθθυμήθηκα τα τούτα:

Μια κουβέντα για τες οικονομικές κρίσεις τζιαι τες εξεγέρσεις στην Οθωμανικήν Κύπρο


Τζιαι αλλό μια μαζίν με τον Νίκον Μούδουρο για την κινητοποιήσεις των Τουρκοκυπρίων


Τζιαι επειδή τα μέτωπα εν πολλά, ένα bonus track:

Η ιστορία (τζιαι η γενεαλογία) ενός τραουθκιού

«Προσοχή: Αποστρατικοποιημένη ζώνη. Η λήψη φωτογραφιών, το να τραγουδάς, και το να υπερασπιζεσαι την ελευθερία απέναντι στις κατοχές, είναι ελεύθερα και αναγκαία»

Έσιει που το 2010 που οργανώνεται κάθε χρόνον η Αντιμιλιταριστική Ειρηνευτική Επιχείρηση. Κάθε χρόνον επήαιννα να ακούσω τους bANDiSTA, τζιαι κάθε φοράν όπως έφευκα ελάλουν να γράψω έναν κείμενον. Ποττέ εν εξόρτωσα να το κάμω. Φέτος εννα μεν τα καταφέρω να πάω, οπότε για να φκάλω το άχτιν μου είπα να κάτσω να γράψω το μαυρογιέρημον το κείμενον τωρά.

Τους bANDiSTA έμαθα τους τον Γεννάρην του 2011, μες τα Συλλαλητήρια Κοινοτικής Ύπαρξης των Τουρκοκυπρίων ενάντια στον Ερτογάν τζιαι τα νεοφιλελέ νταηλλίκια του. Τα κοπέλια γράφουν πόμπα μουσικούαν με πολλά ξεκάθαρον τζιαι συνειδητοποιημένον πολιτικόν στίχον. Ετραγουδήσαν για τους Σάκκο τζιαι Βαντσιέττι, τους 2 Ιταλούς αναρχικούς που εκτελέσαν στην Αμερική με μιαν δίκην-παρωδία, για τη φαλλοκρατία (όπου τραγουδούν φίλες τους ως bANDSiSTA), το μιλιταρισμό, τον καπιταλισμό, τον εθνικισμό, την εισβολήν στην Κύπρο, τη μετανάστευση, το φασισμό, την αστυνομοκρατία κτλ. κτλ.

Να πάτε στο σάιτ τους τζιαι να κατεβάσετε την μουσικήν τους μουχτιν ζίχτιν. Εν πουλούν ποττέ τους δίσκους τους, τζιαι άμαν παν να παίξουν λάιβ εν πιάννουν ποττέ ριάλλια.

«Η εξέγερση του Γκιαούρ Ιμάμη» έσιει ενδιαφέρουσαν ιστορίαν ως τραούδιν. Εμφανίστηκεν πρώτην φοράν σε έναν δίσκον του Hamza Irkad, ενός Τουρκοκύπριου αντιφρονούντα που εκαταδικάστηκεν επί Ντεχτάς. Το τραγούδιν αφηγείται μιαν που τες τρεις εξεγέρσεις που εγίναν το 1833 στην Κύπρον, τζιαι ήταν η τελευταία εξέγερση στην οποίαν εσυμμετέχαν μαζίν Χριστιανοί τζιαι Μουσουλμάνοι. Το τραγούδιν εν παραδοσιακόν, τζιαι έδωσεν τους στον Irkad κάποιος Γιάννης Γεωργίου, Παφίτης συνδικαλιστής στο Λονδίνον. Σε ίντα γλώσσαν, εν ιξέρω…

Ο Irkad έβαλεν τους στίχους σε μουσικήν άλλου παραδοσιακού κυπριακού τραουθκιού, του «Dolama Dolamayı», που εν το αντίστοιχον Τουρκοκυπριακόν για το «Να σου γοράσω μηχανήν».



Μετά εδιασκευάσαν το οι Sol Anahtarı (το κλειδίν του σολ/της αριστεράς) τζιαι επικαιροποιήσαν το στο κίνημαν.



Που τζιαμαί τζιαι τζιει, επιάσαν το οι bANDiSTA τζιαι αννοίξαν του τα φτερά του.

Gavur İmam İsyanı Dolama dolamayı Getirin bağlamayı Bıktım ben bu zulümden Osmanlının elinden Amman amman elinden, yandım bak be zulmünden Ben eker ben biçerim paşa alır elimden Ben eker ben biçerim ağa alır elimden Gene gurak varıdı, Hiç yağmur yağmadıydı Tohum toprakta kaldı Mahsul hiç çıkmadıydı Paşa öşür isterdi Köylü da veremezdi Asger köye saldırdı Her şeyi yağmaladı Köylüler birlik oldu, paşaya karşı durdu Gavur İmam vurdukça, Osmanlı kaçar oldu Halk isyanı coştukça, askerler kaçar oldu

Η Εξέγερση του Γκιαούρ Ιμάμη Αφήστε την ανέμην να γυρίζει και φέρτε μου τον μπαγλαμάν εν αντέχω πκιον τούντα βάσανα που το σιέριν του Οθωμανού Αμάν αμάν, που το σιέριν του, θώρε ρε! Εκάψαν με,  εκαουρτήσαν με τούντα βάσανα! Εγιώ σπέρνω, εγιώ θερίζω, ο ππασιάς πιάννει τα που το σιέριν μου Εγιώ σπέρνω, εγιώ θερίζω, ο αγάς πιάννει τα που το σιέριν μου Πάλε είσιεν αστοσιάν εν έβρεξε τίποτες ο σπόρος έμεινεν μες την γην εν εγιωρκήσαμεν τίποτε Ο ππασιάς έθελεν τη δεκάτην τζι ο αγρότης εν ιμπόρεν να τη δώκει Ο στρατός επιτέθην του χωρκού τζι ελεηλάτησεν τα ούλλα Ο χωρκάτες ενώθηκαν, στον ππασιάν αντισταθήκαν Μόλις εχτύπησεν ο Γκιαούρ Ιμάμης, οι Οθωμανοί εχαθήκαν Μόλις άψεν η εξέγερση, ο στρατός εχάθην

Για τους στίχους τζιαι την ιστορικήν σημασίαν του τραουθκιού εν έχω πολλά να προσθέσω σε τούτα που έγραψεν η Αγκάρρα δαμαί. Μόνον ότι το τραούδιν συμπυκνώννει λλίον πολλά όσα επροσπάθησα να γράψω σε μιαν διατριβήν των 100,000 λέξεων για το πως έναν σύστημαν οικονομικής τζιαι πολιτικής εξουσίας καταρρέει άμαν ξεπεράσει την ανεχτήν γραμμήν περιθωρίου εκμετάλλευσης. Έναν σύστημαν το οποίον μες την αλαζονείαν του προκαλεί εξέγερσην που τα φέρνει ούλλα πούκουππα. Σε τούντην εξίσωσην βασικά στοιχεία εν το κλίμαν, οι ανομβρίες, το σιτάριν τζιαι ο επισιτισμός. Συνθηκες δηλαδή που ξεπερνούν τα όρια της βιωσιμότητα τούντου συστήματος. Τζιαι για να μεν ιξιχαννούμαστιν, επειδή οι εξεγέρσεις εν πολλές τζιαι διαφόρων λογιών, σήμερα εν τζιαι η επέτειος του Φέργκιουσον.

Το τραούδιν έκαμεν το κύκλον του άμαν εγυρίσαν οι τροσιοί, όταν ήρταν οι Monsieur Doumani με την δικήν τους διασκευήν. Δώστε προσοχήν στην υπόκρουσην με τα συνθήματα που την αντισυγκέντρωσην ενάντια στους φασίστες τον Γεννάρην του 2013 στη Φανερωμένην.



Η συναυλία εν την Παρασκευήν στην πλατείαν του Σελιμιγιέ.

Για παραπάνω πληροφορίες, πηαίννετε δαμαί.

.