Δώδεκα χρόνια πατσαρίτζια. Αν ήταν κοπελλούθκια, ήταν να πηαίννουν γυμνάσιον.

Ήρτα σε τούντην χώρα σχεδόν είκοσι χρονών κοπελλούδιν. Έσιει που τότες που συνάω πράματα. Είμαι που τούτους που εν πετάσσουν τίποτες. Όπως λαλεί τζαι ο κωμικός Dylan Moran στο 6:40 σε τούντο βίτεο: "a hat box full of precious things. The Curly-Wurly wrap that meant so much, the bundle of letters too painful to look at OR throw away - they have to be kept so they can never be looked at". Τωρά λοιπόν που έκλεισεν ο κύκλος μου πρέπει να πακεττάρω. Έτα ούλλα τζιαμαί τωρά.

Μισώ το πακεττάρισμαν, τζαι έσιει μιαν εφτομάδαν που βάλλω πράματα στες κάσιες για χωρίζω τα για re-use. Λλίον πολλά εμετακόμιζα κάθε χρόνον. Σύναξε σύναξε που συγκατοίκους τζαι φίλους, εγεμώσαμεν πατσαρίτζια. Το πρώτον μου βιβλίον εγόρασα το μόλις επήα πανεπιστήμιον που έναν δευτεροετήν ο οποίος επούλεν τα textbooks της προηγούμενης χρονιάς. Αφελής εγώ λαλώ του "ίνταλως κάμνει το η καρκιά σου να πουλείς τα βιβλία σου;" Τζαι απαντά μου "εν ριάλλια που κάθουνται πας την βιβλιοθήκην." Εν το εφόρεν ο νους μου. Το βιβλίον τζείνον έχω το κόμα.

Ακόμα τζαι τες κάσιες του μετακομίσματος αννοίω τες τζαι φυλάω τες πίσω που βιβλιοθήκες για που κάτω που κρεβάθκια. Έχω κάσιαν που το 2002, που πρέπει να την εγέμωσα τζαι να την εφκιέρωσα πάνω που 10 φορές. Μάσιαλλά της. Οι κάσιες όμως εν το μόνο χρήσιμον, εν έχω να γυρεύκω την ώραν της μετακόμισης.

Όπως λαλεί τζι΄ο Μάριος, το πλάσμαν όπου πάει απλώθει ρίζες. Άπλωσα τζι΄εγώ καμπόσες, μπορεί τζαι παραπάνω απ΄ότι έπρεπεν, αλλά φαίνεσται μου ότι έλειψαν τα θρεπτικά συστατικά της γης για λλόου μου δαμαί. Τζαιρός για μεταφύτεψην.

Έγραψεν τζι'ο Διάσπορος ότι για ν'αρκέψεις κάτι τζινούρκον τζαι δημιουργικόν πρέπει πρώτα να καθαρίσεις τον τόπον που ό,τι εν μες την μέσην. Όσον το σκέφτουμαι παραπάνω συνειδητοποιώ ότι τα πατσαρίτζια εν η αδυναμία του πλασμάτου να μπει σε μιαν νέαν περιπέτειαν ποννα το πάρει σε νέους δρόμους τζαι άγνωστες αισθήσεις. Γι'αυτόν κραθκιέται με νύσια τζαι με δόνκια μες τες αναμνήσεις τζαι τα συναισθήματα που ξέρει. Χάτες, πέταμαν ούλα.

Υ.Γ. 1 Έβαλα τα πράματα μου για πούλησην. Πολλοί που τούτους που ήρτασιν τζαι επιάσαν πράματα εν καλά πλάσματα ποννά τους κάμουν καλήν χρήσην. Εχάρηκα το που εν επήαν του πεταμάτου, τζαι πως η ζωή τους εννα συνεχιστεί αλλού. Τζαι το ποδηλατίν μου που τ'αγαπώ πολλά, έδωκα το σε πλάσμαν ποννα το προσέχει.

ΥΓ. 2 Τα φκιόρα άμαν έννεν καλά τζαι πνίουνται διότι θέλουν μεταφύτεψην τζαι νέον χώμαν να τα θρέψει, αθθίζουσιν. Ειδικά ο βασιλικός τζι'η ρόκκα. Εν το ένστικτον της αυτοσυντήρησης. Επειδή ξέρουν ότι εννα μαράνουν, μάχουνται να αναπαραχθούν, τζαι κάμνουν κάτι ωραία λουλλουδούθκια πέρκιμον ελκύσουν καμιάν μέλισσαν. Τα λουλλουδούθκια εν ωραία, αλλά καταλυούν ούλλην την ενέργειαν του φκιόρου. Οπότε πρέπει να τα κόψεις.

Ένας συνειρμός

Σήμερα το πρωίν εξύπνησα τζαι άκουα έναν τραούδιν με ενέργειαν τζαι κκέφιν, που τζείνα που κάμνουν την καρκιάν σου να αννοίει φύλλον φύλλον, τζαι επέρασεν που τον νουν μου (πόθεν εις τα πόθεν εν ιξέρω) "ίντα ωραία που θα ήταν να εχορεύκαμεν μες τους δρόμους σε τούντο τραούδιν άμαν λυθεί το κυπριακόν", τζαι πας τούντην εικόναν μες το νουν μου εγεμώσαν τα μμάθκια μου.

Πιττίν

Μετά που έξι χρόνια (τζαι δέκα μέρες), πέντε σπίθκια, τέσσερα νησιά, πέντε πόλεις, 303 σελίδες, τζαι 98.335 λέξεις, εποσπάστηκα. Έκλεισεν ένας μεγάλος κύκλος. Ποσσιέπασε να δούμεν ίντα μπό'σιει πάρατζει...

Y.Γ. Όποιος θέλει να κάμει το δικόν του word cloud, ας πάει δαμαί.

Λαλείς;

Ο Άσερας εστέρεψεν που έμπνευση στην μπλογκόσφαιραν, τζι΄επήεν να την γυρέψει στη φύσην. Ούλλους εμάς που ονειρευκούμαστιν μιαν άλλην Κύπρον, έκαψεν μας τζι'εκαούρτισεν μας το κρύον-βράστη. Μιαν πάμεν για λύσην, μιαν εν παμεν. Εγώ πάλαι νομίζω πως ότι εσυνάχτην μια γενιά τραντάρηδων που μπορεί να κάμει θαύματα, τζαι μαζίν με το soulsearching της επετείου των 50 χρόνων έχουν πολλές ελπίδες να μας δώκουν.

Πρώτα τζαι κύρια, έσιει που τον τζαιρόν που εξεκίνησεν το μπλόγκινγκ που εσυνάχτην έναν critical mass προοδευτικών πλασμάτων που έχουν μιαν πραγματιστικήν αντίληψην του κόσμου. Πλάσματα που έχουν μιαν πηγαίαν τζαι γνήσιαν περιέργειαν, που έχουν τες αισθήσεις τους σε διέγερσην σε ό,τι έσιει τούτος ο κόσμος να τους δώκει. Πλάσματα που εν έχουν πρόβλημαν να κριτικάρουν τα κόμματα τους, τζαι που εξεπεράσαν τα κολλήματα που εκορυφωθήκαν την δεκαετίαν του '80. Ή αν δεν έχουν κόμματα, εν λαλούν "εγώ εν ασχολούμαι με τα πολιτικά" τζαι ύστερα ψηφίζουν την κυβέρνησην.

Πόσοι που τούτους που ήταν ενήλικες την δεκαετίαν του '70 ή του ΄80 εμπορούσαν να φανταστούν αθρώπους να γράφουν στα κυπριακά; Θωρούν τους σημερινούς τριαντάρηδες να γράφουν σαν μιλούν, τζαι φαίνεται τους περίεργον για χαριτωμένον. Όμως είμαστιν η γενιά που επήεν λύκειον τον τζαιρόν της ελληνοχριστιανικής παιδείας του Ουράνιου τζαι της Κλαίρης, άμαν έμπαινεν η μια μασιαιρκά μετά την άλλην στην Κυπριακήν διάλεκτον. Τότες που η λαλιά του κόσμου έπρεπεν να ευθυγραμμιστεί με το τι εθεωρούσαν τούτοι ότι ήταν το εθνικά σωστόν, που έπρεπεν να ομογενοποιηθούν οι διαφορές τζαι να ακρωτηριαστεί ό,τι έρεμπεν έξω που το εθνικόν καλούπιν. Έχω τζι'άλλα να γράψω πας τούτον, αλλά έννεν της ώρας. Η ουσία εν ότι όι μόνον εν τους επέρασεν, αλλά τζαι το ότι εν τους επέρασεν ήταν που μιαν πηγαίαν τζαι αληθινήν αντίδρασην. Οι ανατροπές εν προκηρύσσουνται, γινίσκουνται που μόνες τους.

Τούτη η ομάδα αθρώπων που ήβραν κανάλιν επικοινωνίας τζαι έκφρασης μέσα που τα μπλογκς, πριν δέκα-είκοσι χρόνια είχαν την ταπέλλαν του περιθωρικού τζαι του γραφικού. Ήταν οι πελλοί του χωρκού. Πολλοί που τούτους εφύαν που την Κύπρον απογοητευμένοι, τζαι τωρά εσυνδεθήκαν μεταξύν τους. Σήμερα, ο ένας μετά τον άλλον ξαφνιάζεται με το πόσος κόσμος σκέφτεται με τον ίδιον ή παρόμοιον τρόπον. Τούτη τζι'αννέν ελπίδα!

Τζαι τούτα ούλλα εν περιορίζουνται στο μπλογκιγκ. Θωρείς το να αντικατοπρίζεται τζι'αλλού. Μπορεί ναν λλίοι, αλλά θωρείς τους. Μιαν νέαν γενιάν αθρώπων, καλλιτεχνών, επαγγελματιών που κάμνουν τζείνον που αγαπούν. Τζι'αν έτυχεν τούτον που κάμνουν να μεν τους αρέσκει για να μεν βολεύκουνται με μιαν θέσην στην κυβέρνησην, πιάννουν την τύχην τους στα σιέρκα τους, γυρεύκουνται συνέχεια, παραιτούνται που τες δουλειές τους, τζαι ψάχνουν νάβρουν τζείνον π'αγαπούν.

Πάμεν εις τα πολιτικά. Γιορτάζουμεν τα 50 χρόνια σαν Κυπριακή Δημοκρατία, όι σαν Ελληνική Δημοκρατία της Νότιας Κύπρου. Εφανταστήκετε να είχαμεν τον Τάσσον για άλλην κυβέρνησην; Η ρητορική πού'ταν να ακούμεν θα ήταν για την μετάλλαξην του στόχου της ένωσης στον στόχον της ανεξαρτησίας, τζαι πουκάτω πουκάτω να κρυφοσιέρουνται που έγινεν η "Τουρκοανταρσία" τζι'αφήκαν τους το κράτος να το πετσοκόψουν στα μέτρα τους. Πέτε ό,τι θέλετε για τον Χριστόφκιαν. Εκούρασεν με τζαι μέναν το κρυον-βράστη για τες συνομιλίες. Όμως, η ομιλία του στον ΟΗΕ, το διάγγελμαν του για την ανεξαρτησίαν, τζαι η ομιλία του εψές για μέναν ήταν που τες πιο ειλικρινείς δηλώσεις με διάθεσην για λύσην που τον τζαιρόν του Βασιλείου.

Έγραψα πολλά. Εννα τελειώσω λαλώντας ότι έχω την αίσθησην ότι κάτι εννα γίνει. Νιώθω ότι είμαστεν σε έναν σταυροδρόμιν προοδευτισμού τζαι θετικής ενέργειας νέων αθρώπων, όπως στα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του '90, μετά την μιζέρκαν τζαι την μουργοσύνην του Σπύρου, τζαι πριν την μαυρίλλαν που επέτρεψεν ο Κληρίδης να ππέσει πουπανωθκιόν μας, παρά το ότι έξερεν ότι τούτα ούλλα εν πελλάρες. Εν ιμπορώ να πω αν η κοινωνία μας εν έτοιμη να δεχτεί τόσον προοδευτισμόν. Όμως το ότι έννεν μόνοι τους οι αντιδραστικοί να λάσσουν, το ότι έσιει αθρώπους σαν το Συλικιώτην τζαι την Μαύρου να τραβούν κουπίν, τζαι το ότι εμείς ούλλοι εν είμαστεν πιον οι περίεργοι, διά μου ελπίδαν τζαι ενέργειαν. Πού ξέρεις, μπορεί να μας ιφκεί.