Sunday 17 October 2010

Ένας συνειρμός

Σήμερα το πρωίν εξύπνησα τζαι άκουα έναν τραούδιν με ενέργειαν τζαι κκέφιν, που τζείνα που κάμνουν την καρκιάν σου να αννοίει φύλλον φύλλον, τζαι επέρασεν που τον νουν μου (πόθεν εις τα πόθεν εν ιξέρω) "ίντα ωραία που θα ήταν να εχορεύκαμεν μες τους δρόμους σε τούντο τραούδιν άμαν λυθεί το κυπριακόν", τζαι πας τούντην εικόναν μες το νουν μου εγεμώσαν τα μμάθκια μου.

7 comments:

  1. enna xorepsw tziai gw mazi sou.

    pe mas tziai to tragoudi...

    ReplyDelete
  2. Το τραούδιν εν έσιει σημασίαν. Εν η αφορμή. Σημασίαν έσιει να τόσιεις μέσα σου να χορέψεις, τζαι να φκάλεις που μέσα σου ό,τι έσιεις να φκάλεις.

    ReplyDelete
  3. Αντώνη ωραία η εικόνα αλλά εγώ είμαι πολύ απαισιόδοξη. Όπως έχουν τώρα τα πράματα, αυτό δεν θα συμβεί. Αν όμως συμβεί, άλλοι θα χορεύκουν κι άλλοι θα τους πετούν πέτρες. Δεν είμαστε έτοιμοι και δεν είμαι σίγουρη αν θα είμαστε ποτέ, τουλάχιστον η δική μας γενιά.

    ReplyDelete
  4. @axairefti
    Τα πράματα έννεν εύκολα, αλλά ας μεν παραιτούμαστεν στους τραμπούκους που μάχουνται να τρομοκρατήσουν τους πάντες τζαι τα πάντα. Τούτη εν η μεγαλλύτερη χάρη που μπορούμεν να τους κάμουμεν.

    ReplyDelete
  5. Αντώνη, τζιαι εγώ εννα χορέψω μαζί σου.
    Μακάρι μακάρι να λυθεί. Τζιαι ας μας σύρουν πέτρες κάποιοι. Me wanna dance

    ReplyDelete
  6. @Άππωμένη
    Ούλλοι οι καλοί χωρούν. Σε μιαν ενωμένην Κύπρον εννα έχουμεν παραπάνω πλάτσαν.

    ReplyDelete