Saturday 27 November 2010

Το πορτοφόλιν

Μιάν πανέμορφην αννοιξιάτικην ημέραν του 2004 στην Κωνσταντινούπολην έχασα το πορτοφόλιν μου. Αχχώθηκα εγώ, ήταν τζαι η πρώτα φορά που το έχασα, οπότε έπιαννα τηλέφωνα καπάλιν να ακυρώσω κάρτες. Ευτυχώς ριάλλια πολλά εν είχα μέσα, τζαι είχα τζαι κάτι λίρες μέσα διότι μόλις εστράφηκα που την Κύπρον.

Μετά που θκυό μέρες επιάσαν με τηλέφωνον που το πανεπιστήμιον μου. Ερωτήσαν με αν έχασα το πορτοφόλιν μου, τζαι είπα τους ναι. Έπιασεν τους τηλέφωνον ένας μπακκάλλης λαλεί τζαι είπεν τους ότι άνοιξεν το πορτοφόλιν τζαι ήβρεν την κάρταν του πανεπιστημίου. Ερώτησα πού εν ο τούτος ο μπακκάλης, τζαι είπαν μου στο Φάτιχ. Ίνταλως θκιάλον λαλώ, καμία σχέση το Φάτιχ με τζιαμαί που ήμουν εγώ.

Τέλος πάντων, εδώκαν μου το τηλέφωνον του μπακκάλλη τζαι έπιασα τον να κανονίσω να βρεθούμεν. Επήρα του τζαι έναν πακκέττον ππακλαβάν να ευχαριστήσω το πλάσμαν. Μόλις επήα διά μου το πορτοφόλιν τζαι λαλεί μου: τσιέκκαρε ότι ούλλα τα πράματα σου τζαι τα λεφτά σου εν μέσα. Έννεν ανάγκη, άμαν έμπης εις τον κόπον να κάμεις τόσην φασαρίαν να με έβρεις εμπιστεύκουμαι σε. Όι όι λαλεί μου, επιμένω, εν θέλω παρεξηγήσεις. Καλάν, λαλώ του. Ήταν ούλλα μέσα.

Καλάν, ίνταλως εβρέθην στα σιέρκα σου το πορτοφόλιν; Εγώ εν εις το Ντολμάμπαχτζιέ που ήμουν. Ήβρεν το ένας ταξιτζής, λαλεί μου, έππεσεν σου μες το ταξίν. Έφερεν τον ποδά η κούρσα του, έξερεν με, τζαι εσταμάτησεν βιαστικός εις το μπακκάλικον τζαι άφηκεν μου το. Ήβρα την κάρταν του πανεπιστημίου τζαι έπιασα τηλέφωνον να σε έβρω.

Πόθεν είσαι; Που την Κύπρον, λαλώ του. Άτε ρε, ήμουν εις την Κύπρον έναν φεγγάριν. Πότε; Το '74. Έκαμνα την θητείαν μου τζαι επέψαν με τζεικάτω. Τζαι πού επολέμησες; Στην Αμμόχωστον. Ε, τζιαιμαί επολέμησεν τζαι ο τζιύρης μου, λαλώ του. Μπορεί τζαι να τον είσιες απέναντι σου.

10 comments:

  1. en eshei emoticon me glikopikro xamogelo na sou valw...

    ReplyDelete
  2. Εν ωραίες τούτες οι συγκυρίες.

    ReplyDelete
  3. σκεφτου να εισιεν τζιαι κοπελλούιν, τζιαι να υπηρετησετε τζιαι σεις απεναντι-απεναντι...

    ReplyDelete
  4. @Νικόλας
    Η φαντασία σου έννεν πολλά μακριά που την πραγματικότηταν. Άκουσα μιάν ιστορίαν έτσι, για 2 αρφούες που τον ίδιον Ε/Κ τζιύρην...

    ReplyDelete
  5. mια φορά πριν τα μπλόγκς εμίλουν σε μιά λίστα που εκουβεγιάζαμε ελληνοκύπριοι τζιαι τουρκοκύπριοι. Εδιηγήθηκα την ιστορίαν του θκιειού μου που έμπην το 74 στον μαχαλλά που μας εθκιώξαν οι τούρτζιοι το 63. Είσιεν μιαν τουρκάλλαν πας το κυπαρίσσιν που εκαθάρισεν με την τουρτούραν πεντέξι ελληνοκυπρίους που εκάμαν έφοδον να καταλάβουν τον τουρκομαχαλλάν. Στους πολλούς πεθαμμένους κάποιος την επήρεν χαπάριν τζιαι έσυρεν την κάτω. Ένας τουρκοκύπριος αρώτησεν με τον μαχαλλάν. Είπεν μου πως ήταν η ανηψιά του. Ήταν η ώρα 2 το πρωίν. Ψέματα αλήθκιεια, ως τες έξι έγραψα τούτην την ιστορίαν. http://acerasanthropophorum.blogspot.com/2007/02/blog-post_11.html Ήταν η πρώτη ιστορία που έγραψα στην ζωή μου. Θα ήταν το 1999.

    ReplyDelete
  6. Εμπορούσεν να ήταν ψεύτικον, αλλά τελικά, πόσα είναι αληθινά τζιαι πόσα ψεύτικα στον τόπον μας;

    ReplyDelete
  7. Ξέρεις, Στροβολιώτη, όσον εσκέφτουμουν την ιστορίαν με τους ετεροθαλείς Ε/Κ-Τ/Κ αρφούες που έχουν τον ίδιον τζιύρην αλλά που άλλην μάναν(πολλά συμβολικόν α;) εστεναχωρκούμουν διότι εν τόσον πραγματική που ακούεται φανταστική, τζαι δύσκολα θα εμπόρες να πείσεις τον μέσον ακροατήν

    ReplyDelete
  8. Άσερα, έγραψες τα πολλά όμορφα σε τζείνον το παλιόν το ππόστ. Πόσες τζαι πόσες ιστορίες έχουμεν ούλλοι σαν τούτη που έκαμεν την ψυσιήν σου άνωπουκάτω τζαι έμεινες ως τες 6 να γράφεις ό,τι σου έφκαλεν που μέσα σου. Τζαι το ταλέντον σου να πλάθεις ιστορίες φκαίννει πηγαίον τζαι αληθινόν. Έναν πράμαν που κρατώ πάντως που λλόου σου εν τα χρόνια τζαι χρόνια που εξαναδούλεψες τζείντες ιστορίες ώσπου να τες φκάλεις πας το μπλογκ. Πρέπει να σε εβασανίσαν πολλά ώσπου να πάρουν την μορφήν που θέλεις εσύ, τζαι μακάρι να πολλύνει ο κόσμος που η ευαισθησία του τζαι η αννοιχτοσύνη της ψυσιής του εν αρκετή για να μεταφέρει τούντα μηνύματα, εκφρασμένα σε όποια μορφήν βολεύκει τον καθέναν που νώθει την ανάγκην να τα μεταφέρει.

    ReplyDelete
  9. ... ό,τι και να γράψω..

    ReplyDelete